|
| |
|
| |
| เรื่อง:สัญญาที่ให้ไว้มีเราคนเดียวที่รักษามัน |
เรื่องก็มีอยู่ว่า เราชื่อ มิ๊งนะ จาเรียกแทนตัวเองเลยแล้วกาน ก็เรามีแฟนอยู่คนนึงชื่อ แบงค์ เขาอยู่จังหวัด ปทุมธานี ส่วนเราอยู่กำแพงเพชรอ่า ยังไม่เคยเจอหน้ากานนะ
เจอกานใน QQ อ่า เราคบกันตั้งแต่วันที่ 28 สิงหาคม และคบกันมาเรื่อยๆๆจนถึงต้นเดือนมกราคมเราก้ไปหาเขาเมื่อวันที่5มกราคมขึ้นรถไปหาเขากับเพื่อนอีก1คนไปกันสองคนจากกำแพงเพชรไปปทุมธานีและเจอหน้ากานคุยกานประมาณ4ชั่วโมงเราเลยกลับบ้านและก้เขาก้มาส้งที่สถานีและเราก้ขึ้นรถกลับบ้านไปจนกลางเดือนมกราคมเราก็รู้สึกว่าเขากำลังเปลี่ยนไปและตอนนั้นเขาเคยบอกว่าวันที่ 2 กุมภาพันธ์ อ่า เขาต้องไปเล่นดนตรีบนเวทีโรงเรียนใช่ม้า เราก็เลยคิดว่าเดือนมกราคมเนี่ยเขาคงไม่มีเวลาคุยโทรสับกะเราเราก้เลยปล่อยให้เขาไปซ้อมดนตรีกะเพื่อนไป พอเริ่มเข้าเดือนกุมภาพันธ์ เรารู่สึกว่าเขากำลังเปลี่ยนไป เราโทรไปหาเขาเขาก็ไม่รัยสาย และก้บางทีก็ให้คนอื่นรับสายแทนเราเลยรู้สึกว่ามันคงมาถึงที่สุดแล้วความรักของเรา (อ้อ ลืมบอกไปว่า ตลอดเวลาที่คบกันนั้นเราเปงคนโทรไปหาเขาเติมเงินทุกวันวันละ70อ่านะอย่างต่ำ)เราเลยส่งข้อความไปบอกเลิกกะเขาเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะโทรกลับเราเลยรู้แล้วว่าเราไม่มีความหมายอารายกับเขาเลย ตอนนี้เราก้นานๆๆทีโทรไปหาเขาไปคุยเล่นๆๆกาน ตอนนี้ก้ยังทำใจไม่ได้เลย แต่อยากให้หลายคนๆๆจำไว้ว่าอย่าไปทุ่มเทอะไรกับคนที่เรารักมากเกินไปเพราะเวลาเสียจัยเราคือคนช้ำที่สุด เนี่ยแหละเรื่องของเรา อ้อ ตอนที่คบกันอ่าปี49-50นี่แหละ และเราก็อายุ15อ่านะส่วนคนนั้น16แล้วอ่า นี่คือเรื่องจากชีวิตจิงของเรา
|
| ผู้เล่า:มิ๊งนะ เล่าวันที่:04/05/2007 |
| |
|
| คำตอบ |
| ข้อความที่ตอบ |
เอาเวลาไปสนใจเรียนดีกว่านะน้อง แล้วเงินที่ใช้เติมโทรศัพท์เนี่ยเงินพ่อแม่ใช่ไม๊ ไม่สงสารท่านเหรอ กว่าจะหามาได้ คิดมั่ง |
| ผู้ตอบ |
ตอบวันที่: 17/10/2007 |
|
|
|
|
|
|
